W naszym przedszkolu, ten rok upływa pod znakiem szeroko pojętej nauki. W naszym naukowym kalejdoskopie zgłębiamy tajniki m.in. fizyki, chemii czy astronomii. Jednym z najbardziej popularnych poranków w grupie starszaków jest teraz poranek z eksperymentami. Obecnie na rynku znaleźć możemy bardzo wiele książek z gotowymi propozycjami eksperymentów, jednak to często codzienność podsuwa nam pomysły. Przyzwyczailiśmy się jako dorośli do tego, że wiele rzeczy jest dla nas oczywistych, zapominając że sami przed wieloma laty sprawdziliśmy je eksperymentalnie. Dlatego też nie lekceważmy pytań przedszkolaków a zarazem nie dawajmy gotowych odpowiedzi. Stwórzmy im możliwość, aby mogły SAMODZIELNIE przeprowadzać eksperymenty i doświadczenia, stawiać HIPOTEZY i obserwować WYNIKI.
Słowa - klucze tutaj to właśnie SAMODZIELNOŚĆ, HIPOTEZA oraz WYNIK.
Doskonale wiemy, że samodzielne doświadczanie czegoś przez dziecko, pozostawia w jego pamięci o wiele trwalszy ślad, niż jedynie obserwowanie. Dlatego też starajmy się tak projektować i planować eksperymenty, aby nasz udział w ich przeprowadzaniu był minimalny. Niezwykle ważne jest, aby przed przeprowadzaniem eksperymentu dzieci postawiły hipotezę, co do jego wyniku. Kształci to umiejętność przewidywania efektów swojej aktywności. Dążymy do tego, aby hipotezy bazowały na wiedzy i doświadczeniu dzieci a nie na losowej odpowiedzi. Swoje hipotezy warto zapisywać, np. w formie piktogramów. Dzieci same chętnie proponują formę takich obrazków, a na końcu mogą się do nich odnieść. Wynik tak przeprowadzonego eksperymentu generuje wiele emocji :) Na początku obawiałem się, że brak trafnej hipotezy będzie odbierany przez małych naukowców jako porażka, stając się powodem frustracji. Dlatego też po zakończonym eksperymencie nie stawiamy pytania kto miał rację, a kto nie. Raczej pytam dzieci, kto przewidział wynik, a kto jest nim bardzo zaskoczony /choć oczywiście zdarzył się przypadek próby fałszowania postawionej wcześniej hipotezy już po uzyskaniu wyniku ;) /
