Dobro-uczynkowy kalendarz adwentowy

Jak donoszą agencje, w przedszkolnych salach w całym kraju kolorowe listki ustępują miejsca bałwankom, w pierwszych szafkach w szatni pojawiają się karteczki z rolami do jasełek, gdzieniegdzie pobrzmiewają pierwsze dźwięki kolęd i pastorałek. W naszej sali przedświątecznym przygotowaniom będzie towarzyszył wyjątkowy kalendarz adwentowy.

Ponieważ skrzynia z zapasowymi ubraniami pełna jest odnalezionych przez lata bezpańskich rękawiczek - to właśnie one posłużyły za bazę dla kalendarza.

A ponieważ święta to czas dobroci - na każdy dzień przygotowane jest specjalne zadanie. "Serdecznie komuś za coś podziękuj", "Pójdź w parze z kimś, z kim dawno nie szedłeś", "zaproś do zabawy kogoś, z kim dawno się nie bawiłeś"... oczywiście nie wszystkie zadania muszą się znaleźć w rękawiczkach na początku. Możemy je dokładać sukcesywnie, reagując na przykład na tematykę w danym tygodniu - "zrób ozdobę choinkową dla kogoś bliskiego"...

Kangurowe Poranki z eksperymentami.

 

 W naszym przedszkolu, ten rok upływa pod znakiem szeroko pojętej nauki. W naszym naukowym kalejdoskopie zgłębiamy tajniki m.in. fizyki, chemii czy astronomii. Jednym z najbardziej popularnych poranków w grupie starszaków jest teraz poranek z eksperymentami. Obecnie na rynku znaleźć możemy bardzo wiele książek z gotowymi propozycjami eksperymentów, jednak to często codzienność podsuwa nam pomysły. Przyzwyczailiśmy się jako dorośli do tego, że wiele rzeczy jest dla nas oczywistych, zapominając że sami przed wieloma laty sprawdziliśmy je eksperymentalnie. Dlatego też nie lekceważmy pytań przedszkolaków a zarazem nie dawajmy gotowych odpowiedzi. Stwórzmy im możliwość, aby mogły SAMODZIELNIE przeprowadzać  eksperymenty i doświadczenia, stawiać HIPOTEZY i obserwować WYNIKI.

Słowa - klucze tutaj to właśnie SAMODZIELNOŚĆ, HIPOTEZA oraz WYNIK.

Doskonale wiemy, że samodzielne doświadczanie czegoś przez dziecko, pozostawia w jego pamięci o wiele trwalszy ślad, niż jedynie obserwowanie. Dlatego też starajmy się tak projektować i planować eksperymenty, aby nasz udział w ich przeprowadzaniu był minimalny. Niezwykle ważne jest, aby przed przeprowadzaniem eksperymentu dzieci postawiły hipotezę, co do jego wyniku. Kształci to umiejętność przewidywania efektów swojej aktywności. Dążymy do tego, aby hipotezy bazowały na wiedzy i doświadczeniu dzieci a nie na losowej odpowiedzi.  Swoje hipotezy warto zapisywać, np. w formie piktogramów. Dzieci same chętnie proponują formę takich obrazków, a na końcu mogą się do nich odnieść. Wynik tak przeprowadzonego eksperymentu generuje wiele emocji :) Na początku obawiałem się, że brak trafnej hipotezy będzie odbierany przez małych naukowców jako porażka, stając się powodem frustracji. Dlatego też po zakończonym eksperymencie nie stawiamy pytania kto miał rację, a kto nie. Raczej pytam dzieci, kto przewidział wynik, a kto jest nim bardzo zaskoczony /choć oczywiście zdarzył się przypadek próby fałszowania postawionej wcześniej hipotezy już po uzyskaniu wyniku ;) /

Szczotka, pasta...

W tym miesiącu odświeżamy sobie wiedzę dotyczącą technik mycia rąk i zębów. Dziś w naszej sali zawisł piękny, biały uśmiech :). Jest to zalaminowany rysunek w formacie A3.

Każdy ząbek jest podpisany imieniem dziecka. Gdy idziemy myć zęby, na rysunku pojawiają się paskudne plamy <łeeee> rysuję je za pomocą pisaka do białych tablic (suchozmazywalnego). Po odpowiednio dokładnym umyciu, każde dziecko może ze swojego ząbka zetrzeć plamę za pomocą szczoteczki :).

Ze zużytej szczoteczki wycinamy włosie i za pomocą kleju na gorąco naklejamy miękką tkaninę. Ważne, aby tkanina dokładnie przykrywała główkę szczoteczki. Gdy zadrapiemy kartkę samym plastikiem, pozostaną nam trudne do usunięcia ślady. 

Własny Park Doświadczeń?

Wakacje, wakacje i po wakacjach. Pora odkurzyć Blog z pajęczyn i wziąć się do roboty, bo przecież wyzwań masa. W naszym przedszkolu, najbliższy sezon upłynie pod znakiem eksperymentów, wynalazków i wszelkiej maści doświadczeń. Jako nauczyciele dwoimy się i troimy, aby to, co chcemy przedszkolakom przekazać było jak najbardziej ciekawe i zapadające w pamięć. Tym razem chciałbym zachęcić, aby częściej uchylać rąbka tajemnicy również rodzicom i - jakby to powiedzieć - "wychodzić poza galerię" :). W lipcowy, upalny tydzień prowadziłem ze wszystkimi dzieciakami w przedszkolu zajęcia, podczas których poznawaliśmy sposób działania naszych zmysłów. Rozmawialiśmy m.in. o budowie naszej skóry, której schemat odtwarzaliśmy w makro skali za pomocą koców, kartek papieru itp. Budowę oka można było przedstawić za pomocą przeźroczystych półmisków :). A to jak oszukać nasze oczy i uszy można było sprawdzić również wspólnie
z rodzicami wychodząc z przedszkola!

Wiele razy widziałem powyższy eksperyment, jednak pierwszy raz miałem okazję zrobić to samodzielnie :) Jego efekty można zobaczyć m.in. TUTAJ

Mogliśmy również wygodnie zasiąść w naszym kangurowym salonie fryzjerskim i dowiedzieć się co nieco o stereofonii i tym, dlaczego mimo tylko dwojga uszu słyszymy skąd dobiega dźwięk!

Zachęcam do założenia słuchawek i posłuchania Wirtualnego Fryzjera

Pamiętajcie! galeria przy szatni to nie jedyne miejsce, w którym rodzice mogą podziwiać naszą wspólną pracę! Możemy również zaskoczyć przechodniów umieszczając niespodzianki na zewnętrznej stronie ogrodzenia :)

3-latki: na zakończenie roku.

Jeżeli ktoś jeszcze nie ma pomysłu na zakończenie roku dla swoich 3-latków może dobrym punktem wyjścia będzie ta piosenka :)

Moje dzieciaki zaśpiewały ją rok temu przebojowo! a i całe zakończenie roku było "marynarskie".

Plik PDF z chwytami do pobrania TUTAJ

Orientacyjny podkład TUTAJ

W ostatniej zwrotce, po słowach "Tu każdy odważny i duży" pytałem głośno dzieci "JAK DUŻY?!?" a dzieci pokazywały rękami i odpowiadały "TAKI DUŻY!!!" i śpiewały dalej.

Projekt Badawczy, cz. VI - Projekt powoli dobiega końca...

Ostatnio dzieje się dużo, dlatego dziś w telegraficznym skrócie :)

W ciągu ostatniego tygodnia:

Poszukiwaliśmy kotów mniej udomowionych podczas wycieczki do krakowskiego ZOO

Sprawdzaliśmy nasze umiejętności we własnoręcznym wykonywaniu kotów papierowych

Rodzice dzieci wpadali do nas na "Kocie opowieści"

Sprawdzaliśmy jak koty zaznaczyły się w sztuce malarskiej oraz muzycznej, a także zastanawialiśmy się, jak koty namalowałby pan Warhol...

W naszym laboratorium zawitał również w końcu żywy obiekt badań...

...na którym mogliśmy wykonać najpotrzebniejsze testy...

Odwiedziliśmy także lecznicę dla zwierząt Greg-wet, gdzie wraz z Mruczkiem - kotem jednej z naszych dziewczynek dowiedzieliśmy się wiele m.in. o kocich chorobach.

Przed nami jeszcze ostatnie podsumowania i prezentacja projektu!

Projekt Badawczy, cz. V - Kocie figle wg Weroniki Sherborne

Raz w miesiącu chętni rodzice z naszej grupy spotykają się z dziećmi na warsztatach "przytulankowych", prowadzonych Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Oczywiście wczorajsze warsztaty nie mogły mieć innego tematu, niż Kocie Figle...

A co lubią Małe koty?


Małe koty lubią, gdy się o nie troszczy...

...lubią pokonywać różne przeszkody terenowe...

...lubią się wylegiwać...

...lubią wspinać się na drzewa...

...lubią zaczepiać swoich rodziców...

...lubią bawić się wspólnie...

...nie dają spokojnie rano pospać... ;)

... ale także dbają o chwilę relaksu dla mamy i taty...

A przede wszystkim uwielbiają czuć bliskość osób dla nich najważniejszych :)

Zajęcia prowadzone metodą Weroniki Sherborne, zarówno z dziećmi, jak i z rodzicami dają okazję do doświadczania bliskości i czucia odpowiedzialności za drugą osobę, wyrabiania w sobie delikatności, ale i odpowiedniej siły. A radość?... Zajęcia te prowadzimy na zmianę, tym razem miałem okazję przyjrzeć się im nieco z boku i tak przez chwilę starałem się z czystej ciekawości uchwycić moment, w którym dzieci się nie uśmiechają. Było to praktycznie niemożliwe :).

Projekt Badawczy, cz. IV

Prac projektowych ciąg dalszy. Od kilku dni kontynuowaliśmy temat emocji wśród kotów i nauki ich rozpoznawania.

Dzieciaki, zarówno te, które mają kota, jak i te, które... chciałyby mieć, dobrze orientują się w tym, co może kota zdenerwować: ciągnięcie za ogon, straszenie, gonienie, zabieranie jedzenia, ale i np. "kazanie pójść do pokoju żeby sobie przemyślał".

Kot zawitał także dziś do szkoły rysowania :)

List, który koci badacze napisali do moich znajomych na facebooku z prośbą o podawanie imion znanych im kotów spotkał się z bardzo dużym odzewem :). Dzięki Wam udało się zgromadzić niemal 300 imion, które skrzętnie katalogujemy!

Kiedy jest chwila czasu, rozkładamy na dywanie alfabet i dzieciaki przyklejają do niego odpowiednie imiona.

... i moje ulubione imiona na W ;)

A co lubią robić małe i duże koty?...

O tym dowiecie się już jutro :)

Maćkowe Rozwijanki - Wstążki

Jakiś czas temu Basia zrobiła Maćkowi bardzo prostą zabawę, a jak wiadomo proste zabawki są najlepsze :). Jest to wieszak z przywiązanymi wstążkami. Czasem wisi na oknie, czasem powiewa pod balkonem w ogródku. Proste zabawki są niezwykle inspirujące, aż proszą się o wymyślanie nowych zastosowań. Dziś bawiliśmy się z Maćkiem w domu (taki mamy klimat...).

Maciej miał ubaw przez godzinę, potem my wymiękliśmy... Co dalej?

Dodajemy odpowiednią muzykę, może klasyczną? a może taką, przy której czujemy się swobodnie, generalnie taką przy której swobodnie możemy nucić lub śpiewać i poruszamy wstążkami w rytm muzyki. Kiedy będzie cieplej "smyramy" na gołe ciałko - na pewno będzie malcowi przyjemnie :).

P.S.

Znacie to uczucie, gdy swobodnie bawicie się z maluchem, wygłupiacie się, ale jak widzicie to na nagraniach to... brzmicie "głupio", gadacie jak..., a czy czasem nie czujemy się wtedy dobrze? Może przypominamy sobie, jak sami byliśmy dziećmi? Może warto właśnie się tym pochwalić :) znalazłoby się kilkoro odważnych? :)

Projekt Badawczy cz.III - Wiedzo PRZYBYWAJ!!!

Prac projektowych ciąg dalszy. Na naszych siatkach wiedzy i pytań pojawiają się nowe pozycje.

Ważne jest, aby zarówno zastany na początku projektu zasób wiedzy przedszkolaków, jak i informacje zdobywane były dla dzieci widoczne i dostępne. Dlatego siatka wiedzy powinna być w miarę widoczna i okraszona ilustracjami... Czasem trzeba się wzbić na wyżyny swoich umiejętności rysowniczych ;)

Rozpoczęliśmy - na razie teoretyczne badania kotów. Zaczęliśmy zaznajamiać się z ich budową oraz tym, w jaki sposób wyrażają emocje.

Jak widać, porównywaliśmy również elementy wyglądu kotów i człowieka.

Ważnym elementem w sali podczas projektu jest również miejsce, gdzie możemy eksponować prace dzieci. Prace te w trakcie trwania projektu mogą się zmieniać, jednak idealnym rozwiązaniem - a koniecznym podczas prezentacji projektu jest ekspozycja ich wszystkich.

Podczas spaceru urządziliśmy pierwsze polowanie na koty za pomocą aparatu. Nie musieliśmy daleko odchodzić...

Rozpoczęliśmy także tworzenie encyklopedii kocich imion. Tutaj wielkie dzięki za odzew na list moich przedszkolaków na profilu Facebookowym Sali Pana Michała! Jesteśmy nieco oszołomieni liczbą kocich imion i mamy zamiar dydaktycznie ją wykorzystać :)

To dopiero początek, a już odczuwamy brak miejsca do eksponowania wyników badań, 

zastanawialiśmy się nawet jak wykorzystać sufit..., ale zobaczycie...będzie kreatywnie :)